De koffie smaakte naar tranen vanochtend en
flarden van een droom prikken in m'n hoofd om de herinnering los te zuigen
maar veilig verborgen in onder-bewustzijn laten ze alleen de
juichende pijn voelen van verliefd te zijn.
De droom woelde de scherpe herinnering los van niet-eenzaamheid
het niet samen meer kunnen rijgen van de kralen van vroeger en nu
gekoesterd als fotoos en gedachten en omhelzingen in de tijd
Het snoer is gebroken, ik laat ze allemaal los
zwevend en drijvend zoals
ikzelf.
*Ellen*
wauw..
BeantwoordenVerwijderen